Türkçe veya Türkiye Türkçesi, varlığı tam olarak ispatlanamamış ortak Altay dil ailesine bağlı Türk dillerinin Oğuz öbeğine üye bir dildir. Türk dilleri ailesi bünyesindeki Oğuz öbeğinde bulunur.^[5] Türkçe dünyada en fazla konuşulan 15. dildir.

Türkçe Türkiye, Kıbrıs, Irak, Balkanlar, Orta Asya ve Orta Avrupa ülkeleri başta olmak üzere geniş bir coğrafyada konuşulmaktadır. Ayrıca bu dil, Türkiye Cumhuriyeti, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti^[1] ve Kıbrıs Cumhuriyeti'nin resmî; Romanya, Makedonya, Kosova ve Irak'ın ise tanınmış bölgesel dilidir. Balkanlarda konuşulur. ^[6] Bunun aynı öbekte (Oğuz Öbeğinde) bulunan Azerice ve Türkmence, İran, Güney Azerbaycan, Azerbaycan, Afganistan, Gürcistan ve Türkmenistan'da konuşulur. Türkçe birçok diyalekte sahip bir dildir.

"İstanbul lehçesi" Türkçe'nin yazı dilidir. Bu yüzden Türk dillerinde ve Anadolu lehçelerinde bulunan "açık e", "hırıltılı h" ve "genizcil n" sesleri bulunmaz. Türk alfabesinde, sekiz ünlü harf, 21 ünsüz harf bulunmaktadır, Azeri abecesinde 9 ünlü, 31 ünsüz harf bulunur.^[7] Genel olarak Türk Dilleri çok daha fazla sesi olan bir dildir;^[8] ancak Türkçede, diğer Türk dillerinde bulunan /ŋ/, /ɳ/, /q/, /w/, /ɛ/ gibi sesler de bulunmaz. Türkçe çok geniş kullanımıyla birlikte zengin bir dil olmasının yanı sıra, özne-nesne-yüklem şeklindeki tümce kuruluşlarıyla bilinmektedir. Ayrıca Türkçe sondan eklemeli bir dildir.^[9] Bu nedenle kullanılan herhangi bir eylem üzerinden istenildiği kadar sözcük türetilebilir.^[10] Türkiye Türkçesi bu yönünden dolayı diğer Türk dilleri ortak ya da ayrık bulunan onlarca eke sahiptir. ^[11]